خدایا! چقدر بپوشانم دلم، ذهنم و تنم را و باز عریان باشم؟ چقدر خواب راحت از چشمانم دور شود و آرامش درونم با سکوت در برابر بندگان تو و ترس از قدرت آنان ربوده شود؟ چقدر روز و شب از شر آنچه در درونم است، بیمناک باشم؟

نه سایه‏ای به دنبالم، نه برگی، نه صدایی در اطرافم. در من سایه‏ای است؛ سایه گناهانی پی در پی در درونم و صدای نشنیده‏ها و شنیده‏های حرام در گوشم.

الهی! نعمت را تو به ما دادی و چون از ما گرفتی گریان شدیم بر آنچه امانت تو بود و از ما بازستاندی.

الهی! زندگی را چنان لبریز داشتن‏هایت بگردان که ظرف نداشته‏هایم فقط از وجود تو لبریز شود.

الهی! دلم را چنان بیارای که اگر بلغزد پای، فرشته‏ات نگه دارم باشد.

آمین یا رب العالمین