یاور ولایت

حضرت صدیقه کبری (س) حدود نه ‏سال با حضرت علی (ع) زندگی مشترک داشت. او در این مدت نه سال تنها علی (ع) را ناخشنود نکرد، بلکه همواره مایه نشاط و خشنودی علی (ع) می‏شد و اندوه علی با دیدار فاطمه برطرف می‏گشت . در این راستا حضرت علی (ع) می‏فرماید: «به خدا سوگند! من هرگز زهرا (س) را خشمگین نکردم و او نیز مرا خشمگین نکرد و هیچ‏گاه موجب ناخشنودی من نشد . من هرگاه به چهره زهرا (س) نگاه می‏کردم، هرگونه غم و اندوه از من برطرف می‏شد ⁽⁶⁾ .

روزی پیامبر (ص) ازحضرت علی پرسید: « زهرا را چگونه همسری یافتی؟» .

علی در پاسخ حضرت عرض کرد: « نعم العون علی طاعة الله‏ » ⁽⁷⁾ : او را در راستای اطاعت ‏خداوند، یاوری نیکو یافتم‏». بی‏ توقعی  صدیقه طاهره (س) از همسرش در حدی بود که در طول نه ‏سال زندگی مشترک همسری، حتی برای یکبار، تقاضای مادی از علی (ع) نکرد.

 روزی به خانه حضرت زهرا (س) غذا نرسید، حضرت زهرا (س) اندوخته غذایی خود را به کودکان گرسنه‏اش داد و خود شب را گرسنه به سر برد . علی (ع) بامداد آن شب از حضرت زهرا (س) تقاضای غذا کرد، حضرت زهرا (س) ماجرا را به عرض علی (ع) رسانید . علی (ع) فرمود: «در چنین وضعی چرا به من نگفتی تا به جستجوی غذا بپردازم؟» فاطمه (س) در پاسخ گفت: «انی لاستحیی من الهی ان تتکلف نفسک ما لا تقدر علیه‏» ⁽⁸⁾ : «من از خدایم شرم کردم که موجب شوم تا شما خود را در فشار قرار دهی و بر چیزی که مقدورت نیست، خود را به زحمت افکنی‏» .

ولی امروزه بعضی از زنان و دختران وقتی به مشکلاتی بر می‏خورند آنچنان مردان را تحت فشار قرار می‏دهند که بیچاره مردان از فرط فشار همسر خویش مات و مبهوت می‏ماند و دچار سردرگمی می‏شوند که چه کنند. باید زنان امروز جامعه ما باید زندگی یگانه دخت پیامبر (ص) سرمشق و الگوی خود قرار بدهند تا به زندگی راحت و ایده آل برسند.

حضرت فاطمه (س) در زندگی به مسوؤلیت‏خطیر خود در زمینه پرورش فرزندان شایسته کاملاً آگاه بود؛ زیرا فرزندانش در آینده، زمام‏داری و رهبری جامعه اسلام را به عهده خواهند داشت . از این جهت در دوران کودکی، روح تقوی و پرهیزگاری را در آنها تقویت می‏نمود و درس عظمت و فداکاری را به آن‏ها می‏آموخت .

ثمره چندسال زندگی حضرت فاطمه در خانه علی (ع) فرزندانی گرانمایه و بافضیلت مانند حسن، حسین، زینب، و ام‏کلثوم علیهم السلام بود .

او نه تنها برای فرزندان خود یک مادر نمونه و نسبت‏ به حضرت علی (ع) همسری مهربان و در زمینه خداشناسی و ایمان و عفت‏ بی‏نظیر بود، بلکه برای نشر تعالیم درخشان اسلام و در راهنمایی زنان مسلمان، کوشش به‏ سزایی انجام می‏داد تا آنجا که عایشه با آنکه چندان به دختر رسول خدا (ص) علاقه‏مند نبود، ولی درباره وی چنین می‏گوید: «هیچ‏کس در فضیلت و شخصیت جز پیامبر (ص) برتر از فاطمه (س) نبود ⁽⁹⁾ » .

پی‏نوشت:

1) اصول کافی: کلینی، ج‏1، ص‏448 .

2) مناقب آل ابی طالب: ابن شهر آشوب، ج‏1، ص‏365 .

3) کشف‏الغمه: علی بن عیسی اربلی، ج‏3، ص‏353 .

4) فاطمة‏الزهرا: به نقل از صفوة‏الصفوة - ابن الجوزی، ج‏2، ص‏3 .

5) ترجمه بیت‏الاحزان: محمدی اشتهاردی، خطبه زهرا، ص‏119 .

6) کشف الغمه: ج‏1، ص‏491 و 492 .

7) بحارالانوار: ج‏43 ص‏156 و 157 .

8) ماخذ قبل: ج‏2، ص‏27 و 28 .

9) اعیان‏الشیعه: سید محسن امین، ج‏2، ص‏567 .

پیوند نور

حضرت فاطمه (س) در انتخاب همسر توجهی به مال و ثروت نداشت و آنچه در نظر او مهم بود، شخصیت انسانی و سرمایه اخلاقی شوهر بود . از آن طرف هر یک از رجال قریش و بزرگان و ثروتمندان آرزوی ازدواج با خاندان رسالت و داشتن همسری مانند فاطمه (س) را در سر می‏پروراندند و گاه و بی‏گاه از او خواستگاری می‏کردند، ولی پیامبر (ص) با هیچ یک از این خواستگاران موافقت نمی‏کرد و می‏فرمود: تعیین همسر دخترم با خداست و من منتظر دستور خدا هستم . کسانی هم که پس از پیامبر (ص) بر مسند خلافت تکیه زدند، یکی پس از دیگری او را خواستگاری نموده و همان جواب را می‏شنیدند ⁽²⁾ .

در میان یاران پیامبر (ص) فقط یک نفر بود که همه حدس می‏زدند پیامبر مایل است دختر خود را به ازدواج او در آورد و آن کسی نبود جزء حضرت علی (ع) .

اما از آن ‏طرف حضرت فاطمه (س) فقط روح بزرگ، عظمت اخلاق و ملکات فاضله علی (ع) برایش اهمیت داشت، نه مال و ثروت . او می‏دانست که اگر شوهر از لحاظ اقتصادی تهیدست‏ باشد، ولی از جهت کمال و صفات برجسته انسانی غنی و توانگر باشد، این توانگری معنوی و روحی، جای فقر مالی را پر می‏کند و شیرین‏ترین زندگی بر آن زن و شوهر میسر می‏گردد، اما به عکس اگر امتیاز شوهر فقط از جهت مال باشد، ولی از لحاظ روحیات و اخلاق، ناپاک باشد، محیط آن زندگی به کانون عذاب و غم و اندوه مبدل می‏گردد .

باید گفت بانوی دو عالم حضرت فاطمه زهرا (س) در باب انتخاب همسر یک بانوی نمونه است و دخترانی که به سعادت آینده خویش علاقه‏مند هستند باید در انتخاب همسر از آن حضرت درس بگیرند تا برای خود همسری سالم و خوب برای زندگی خود انتخاب کنند .

پیامبر (ص) در مورد حضرت علی (ع)  فرمودند: «اگر علی بن ابی طالب (ع) نبود، هیچ ‏یک از مردان جهان هم شان فاطمه نبودند ⁽³⁾ ».

البته زندگی با علی - که تمامی زندگی خود را نثار پیشرفت و اعتلای اسلام نموده بود و اوقات شریفش به ملازمت و یاری رسول و فرستاده خاص خدا می‏گذشت - مشکلات و سختی‏های بسیار داشت حضرت علی (ع) خود در مورد زندگی با صدیقه کبری می‏فرماید: «در حالی با فاطمه ازدواج کردم که زیراندازی جز پوست گوسفندی نداشتیم که شب بر آن می‏خوابیدیم و روز علف شترمان را روی آن می‏ریختیم ⁽⁴⁾ .

ولی حضرت زهرا (س) آن چنان که شایسته روح بزرگش بود، با ازدواج با علی (ع) موافقت کرد و نشان داد که تنها ملاکش در تعیین همسر، ایمان و معنویت و رشد روحی او می‏باشد نه مال ثروت. او علی (ع) را چنین می‏شناخت: «علی (ع) رنج‏ها را مخلصانه برای خدا تحمل می‏کرد و برای اجرای فرمان خدا، نهایت کوشش را مبذول می‏داشت. او نزدیک‏ترین انسان‏ها به رسول خدا (ص) بود او در میان دوستان خدا، عظمت ویژه‏ای داشت . او آستین را بالا زده و با کمال خلوص در راه جهاد و انجام وظیفه تلاش می‏کرد ⁽⁵⁾.

زن امروزی اگر نمی‏تواند خود را در فقر قشرهای محروم و کم ‏در آمد جامعه شریک سازد، لااقل فقرا و مستمندان را در مکنت و دارایی خویش سهیم سازد .

دختران امروز جامعه ما چنانچه نمی‏توانند شرایط سخت و دشوار زندگی فقیرانه در خانه بخت را تحمل کنند، حداقل به عنوان اقتدا به بانوی بزرگ اسلام می‏توانند به امکانات در حد ضروری یک زندگی مشترک اکتفاء نموده و خواهش‏ها را به حداقل برسانند و بر مشکلات و دشواری ازدواج در شرایط کنونی نیفزایند .

هجرت نور

داستان هجرت حضرت زهرا (س) از مکه تا مدینه، حکایت‏ شور ایمان و انقطاع کامل به سوی پروردگار است . در این سفر پرخطر امیر کاروان حضرت علی (ع) بود و دو فاطمه دیگر؛ یعنی فاطمه بنت اسد (مادر حضرت علی (ع)) و فاطمه بنت زبیر بن عبدالمطلب (دختر عموی آن حضرت) نیز جزء این گروه مهاجر بودند .

حضرت زهرا (س) در این زمان حدود هشت ‏سال داشت. پیش از آن پیامبر (ص) در میان غوغایی از توطئه‏های خطرناک و دشمنی‏های سخت راه به سوی مدینه سپرده و به علی (ع) سفارش کرده بودند، امانات مردم را به صاحبانشان بازگرداند و سپس دردانه ایشان را با کسانی از هاشمیان که هنوز در مکه مانده‏اند و مایل به هجرتند، به مدینه آورد .

قافله کوچک مهاجران، از مکه به سوی مدینه به راه افتاد . نزدیکی محلی به نام« صجنان‏» هشت تن از جنگاوران قریش را مقابل خویش یافتند که برای بازداشت مهاجران آمده بودند .

علی (ع) شجاعانه و در حالی که نوجوانی نورسته بود، شمشیر از نیام کشید و به مقابله با آنان پرداخت . «حویرث بن نقیذ بن قصی‏» - یکی از جنگجویان که پیامبر (ص) را در مکه بسیار آزرده بود - متوجه شتری شد که فاطمه دخت عزیز پیامبر (ص) و یکی دیگر از فواطم را حمل می‏کرد . پیش تاخت و شتر را رماند و دختر رسول خدا (ص) و دیگر همراهش را به زمین زد .

علی (ع) خشمگین به «حویرث‏» و اطرافیانش حمله برد و جمعی از آنان را کشت و بقیه را آن‏چنان فراری داد که از شدت ترس و عجله‏ای که داشتند به هم برخورد کردند .

بدین گونه، کاروان مهاجران به راه خویش ادامه داد تا به «صجنان‏» رسید  در آن‏جا یک شبانه ‏روز اقامت کردند . برخی از ضعفای مؤمن در این محل به آنان ملحق شدند . حضرت علی (ع)  و همراهان تمام شب را به راز و نیاز با خالق خویش سپری کردند. حتی آن موقعی که  نشسته یا  ایستاده و در حالی که به پهلو خوابیده بودند، به یاد خدا بودند تا خورشید سر بر آورد . سپس حرکت کردند، و در هر منزلی که فرود می‏آمدند، همچنان خدای سبحان را عبادت می‏کردند تا به مدینه رسیدند.

با سلام خدمت همه دوستان عزیز مدتی بود به علت مشکلات نتونسته بودم مطلبی خدمت شما دوستان عزیز ارائه کنم ولی اکنون تونستم بعد از این همه مشکلات دوباره در خدمت شما خوبان عزیز باشم بسیار خوشحالم و در پوست خود نمی گنجم. امروز من مطالب خود را در مورد زندگانی حضرت زهرا (س) و در چند بخش برای شما خوبان می نویسم که امیدوارم مورد قبول آن حضرت و شما دوستان قرار بگیره. آمین